Nurture or growth

to be or not to be that is the question..

Overtuigingen

Zen Story – A New Village

Once, there was a person who relocated to a new village. Wondering if he’d like his new town, he went to consult the Zen master, “Do you think I will like this new village? Are the people nice?”

The Zen master asked: “How were the people in the town where you come from?”

“They were nasty, angry, and greedy. They cheat and steal for a living,” said the newcomer.

“Those are exactly the type of people we have in this village.” said the Zen master.

Another newcomer to the village visited the master and asked the same question. Again, the Zen master asked: “How were the people in the town where you come from?”

“Respectful and caring, they are wonderful people who live in harmony with each other,” He replied.

“Those are exactly the type of people we have in this village.” said the Zen master.

Emoties

Als we mensen bekijken zeggen we vaak dat het gewoonte dieren zijn.

Ze komen aan de zelfde kant uit bed , gaan naar het toilet, pakken een kop koffie, lezen de krant en nemen een douche, kleden zich aan en reizen vaak een heel eind want er nu eenmaal niets in de buurt telkens dezelfde route, doen dezelfde dingen want het zijn nu eenmaal gewoontes (geworden), zien dezelfde mensen, kortom drukken telkens weer elke dag opnieuw dezelfde emotionele buttons in om het zo te zeggen en dat word een routine en de routine word op zijn beurt een programma een geprogrammeerde cyclus om het in computer taal te zeggen. En deels zijn we eigenlijk een computer. Wat zeg ik we zijn? Daar gaan we al onze taal: Ik ben, wij zijn. We definiëren onszelf al heel vroeg met opgelegde taalkundige fouten: Ik ben zal je zien is een van de meest gevaarlijke uitspraken maar juist gebruikt de manier om het roer weer in handen te krijgen. Onze taal doorspekt met (ook zo een) verwijzingen naar boeren wijsheid, denigrerend he of juist heel zinvol? Niet van deze tijd want Redbull geeft je vleugels en wat weten die mensen nou van mij? Ok even van het padje maar zinvol want je begrijpt denk ik wat taal doet met een mens. Terug naar het programma, letterlijk en figuurlijk. Met het drukken op de spreekwoordelijke buttons en vervallen in routines die op hun beurt programma’s worden is de persoon zijn vrije wil verloren aan het draaiende programma terwijl men “denkt” dat het zo hoort want zo deed pa het ook en ma die was nou eenmaal wat depressief. Word vervolgt als je een workshop bij ons volgt of..

food for thought

Het verhaal van de drie zeven

Socrates, de Griekse wijsgeer, liep eens door de straten van Athene. Plotseling komt een man opgewonden naar hem toe. “Socrates! Ik moet je iets vertellen over je vriend die…”

Socrates “Ho eens even”, onderbreekt Socrates hem. “Voordat je verder gaat. Heb je het verhaal dat je mij wilt vertellen gezeefd door de drie zeven?”“De drie zeven? Welke drie zeven”, vraagt de man verbaasd.

“Laten we het proberen”, stelt Socrates voor.

“De eerste zeef is de zeef van de waarheid. Heb je onderzocht of het waar is wat je mij vertellen wilt?”“Nee, ik hoorde het vertellen en…”

“Ah juist! Dan is het toch zeker wel door de tweede zeef gegaan? De zeef van het goede? Is het iets goeds wat je over mijn vriend wilt vertellen?”Aarzelend antwoordt de man: “Eeeh nee, dat niet. Integendeel…”

“Hm”, zegt de wijsgeer. “Laten we dan de derde zeef gebruiken. Is het noodzakelijk om mij te vertellen wat jou zo opwindt?”“Nee, niet direct noodzakelijk”, antwoordde de man.

“Welnu”, zegt Socrates glimlachend. “Als het verhaal dat je vertellen wilt, niet waar is, niet goed is en niet noodzakelijk is, vergeet het dan en belast mij er niet mee.”

Soms gebeuren er dingen waarvan je denkt: “Waarom ik !” Er is een verhaal dat ons herinnert aan het geen we vaak snel denken en dan vaak met de “verkeerde” WAAROM vraag!

Misschien dat we toch maar beter bij het heden kunnen blijven. Het NU, Want uiteindelijk geldt dat niemand weet wat morgen brengt … dus wie zal het zeggen?

“ In een dorpje op het Chinese platteland, leefde een boer met zijn zoon.  Naast hun hut en het land was hun enige bezit van enige waarde het paard. Zo konden ze het land bewerken en in alle bescheidenheid rondkomen.

Op een dag brak het paard door de omheining en rende weg.

Die avond kwamen de dorpelingen bij de Chinese boer op bezoek om hun medelijden te betuigen.  “Wat vreselijk!” zeiden ze: “Hoe moet het nu met het land? Je paard verloren, wat een ongeluk!”

Maar de boer glimlachte rustig en zei: “Geluk of ongeluk? Wie zal het zeggen? Het enige dat ik weet, is dat het paard is weggelopen.”

De dag daarna gingen de boer en zijn zoon weer aan het werk op het land en voor enige tijd maakten ze er het beste van. Tot op een dag het paard weer kwam aangelopen. En in zijn kielzog nam hij een kudde van tien wilde paarden mee!

Die avond kwamen de dorpelingen weer bijeen om hun gelukswensen te geven: “Wat een geluk! Wat geweldig! Je bezit zo maar vertienvoudigd!”

Maar de boer glimlachte rustig en zei: “Geluk of ongeluk? Wie zal het zeggen? Het enige dat ik weet, is dat mijn paard weer terug is en dat er tien andere paarden bij zijn.”

De volgende dag wilde de zoon proberen of hij de paarden kon temmen en klom op de rug van een wild paard. Deze was hier echter niet van gediend en bokte net zolang totdat de zoon met een flinke smak op de grond belandde en beide benen brak.

Die avond stonden de dorpelingen weer op de stoep: “Wat vreselijk! Je zoon! Beide benen gebroken! Nu kan hij niet helpen op het land! Wat een ongeluk! Hoe moet dat nu?”

Maar de boer glimlachte rustig en zei: “Geluk of ongeluk? Wie zal het zeggen? Het enige dat ik weet, is mijn zoon zijn beide benen gebroken heeft.”

De volgende dag kwam er bericht dat er een oorlog was uitgebroken en dat alle jongemannen die daartoe in staat waren zich onmiddellijk moesten melden om een leger te vormen.

En de boer glimlachte rustig en dacht …. “ ..

Perceptie

Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg

-Albert Einstein-
Als ik blijf kijken Zoals ik altijd heb gekeken
Blijf ik denken Zoals ik altijd dacht
Als ik blijf denken Zoals ik altijd heb gedacht
Blijf ik geloven Wat ik altijd heb geloofd
Als ik blijf geloven Wat ik altijd heb geloofd
Blijf ik doen Zoals ik altijd heb gedaan

Als ik blijf doen Zoals ik altijd heb gedaan
Blijft mij overkomen Wat mij altijd overkomt
Maar als ik mijn ogen sluit En goed kijk naar binnen
Dan kom ik deze cirkel uit En kan ik steeds opnieuw beginnen

Als je doet wat je altijd deed Krijg je wat je altijd kreeg

Einstein definieerde het verdr als volgt: hetzelfde blijven doen en andere uitkomsten verwachten is de definitie van een gek!

Dit proces gaat gepaard met interpretatie, selectie en organisatie van zintuiglijke informatie. Perceptie is waarneming in de breedste zin van het woord. De vijf mogelijkheden van de zintuigen van een mens: horen, zien, ruiken, voelen en proeven zijn eigenschappen waarbij perceptie een belangrijke rol speelt.

bron: www.ensie.nl

Oftewel verandering kan nodig en zinvol zijn maar gaat gepaard met weerstand. Want als het aankomt de programmatie van een mens (maar ook een dier) te doorbreken of te veranderen en de overbodige software en virussen te deleten zullen we door verandering heen moeten. Laat verandering nou net gelabeld zijn met pijn en gevaar. Hoe dubbel want zo word een wetmatigheid een lastig iets voor ons als mens want als ik doe wat ik altijd deed zal ik krijgen wat ik altijd kreeg! Maar nu werkt het tegen me heb ik ontdekt en kan ik het niet veranderen omdat ik niet veranderen hou! Wat een aparte situatie:

“If you are depressed you are living in the past. If you are anxious, you are living in the future. If you are at peace you are living in the present”.  - Lao Tzu

And the present is a gift that’s why it’s called present.   – Andy Shaw

Waarneming is niet alleen een passief kopiëren van indrukken van de zintuigen, maar ook het actief interpreteren van de buitenwereld. Een voorbeeld hiervan zijn ambigue figuren. Dit zijn figuren die op twee manieren kunnen worden gezien. Een bekend voorbeeld is de vaas van Rubin waarin afwisselend twee gezichten of een vaas kan worden herkend. Uit dit voorbeeld blijkt dat de waarneming ook wordt gestuurd door kennis van de buitenwereld. Deze hogere, of hogere-ordewaarneming speelt vooral een rol bij het herkennen van complexe objecten of voorwerpen. Het gaat hierbij grofweg om vast te stellen wat een voorwerp is, of waar het zich in de ruimte bevindt. Het beeld van een hond zal altijd door de hersenen als hond worden herkend, ook al bevindt deze zich op verschillende locaties in de ruimte. Vooral bij het herkennen of begrijpen van de betekenis van objecten of gezichten speelt deze hogere (en dus meer ingewikkelde) vorm van waarneming een belangrijke rol. Daarbij werken gebieden in de hersenen die betrokken zijn bij het opslaan en bewaren van indrukken (het geheugen) nauw samen met de sensorische gebieden. Bron: Wikipedia

Maar mijn geest functioneert als een computer met voornamelijk een onderbewust werkend programma! En tegen de tijd dat we 35 jaar zijn word 95% van ons zijn gestuurd door een onderbewust programma wat geautomatiseerd  is en een van buiten geleerd systeem van gedragingen, emotionele reacties, onderbewuste voorkeuren en gewoontes gebruikt en met verstarde reacties en houdingen gebaseerd op overtuigingen en percepties waarvan wij hoe bedenkelijk vinden dat het waar is wat het ook is, het is zo. En als je dan zoals bij velen 90% van je aandacht (of meer) gaat richten op de 10% die niet goed gaat dan ga je na verloop van tijd denken dat 90% niet goed gaat! Als je elke keer moet uitvogelen wat dat gele kromme ding is (weet je het al waar ik het over heb?) en niet weet dat je het eerst moet pellen maar niet weet wat pellen is en de kleur, textuur, etc. etc. dan word het lastig he.. dus we hebben het nodig dat geautomatiseerde. Maar waar FOCUS je je op??

je bent je niet bewust, dat je in een cirkel rond loopt en aan het herhalen bent en iets anders verwacht
het is gewoonte (geworden), je hebt het altijd zo gedaan, je ben er aan gewend gedachten, overtuigingen die je tegenhouden om het anders te doen, zoals: ik kan het niet, daar ben ik niet goed in, zo hoort het niet, het lukt toch niet.

En het word star omdat men woorden gebruikt die gevaarlijk worden als ze met kracht en overtuiging uitgesproken worden: I Am ..

Word vervolgt.